از ميان هزاران چهره ام تنها يكى برايم دوست داشتنى تر بود ، چهره بارانى ام ، زير قطره هاى ديوانه باران ، آنقدر ديوانه كه نوازش از يادشان رفته ، بيرحم تر از روزگار سهراب كه ميگفت : ( زير باران بايد رفت ) ، باران شهر من گريان است و بى شرم ، گويى شلاقى است بر چهره شهر ، شهر من زخم برداشته از اين همه درد ، به روى خود نمى آورد با ديدن چهره دردناك من ، از حال و هواى شهر من پرسيدى ، حال از شهر و ديار خود برايم بگو ، چهره تو در شهر من چگونه چهره ايست ؟ اگر غريبى ! در ديار ما چهره ها همه ميهمان نوازند و بيقرار باران
:: برچسب‌ها:
شبهاى بى ستاره ,
چهره ,
باران ,
شلاق ,
,
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
