همسفر

دلم بند شده به يك لحظه ، با صدايى از تپش مى افته و دوباره ميزنه ، سخت مثل سنگ ، سرد مثل آب ، ولى به وسعت دريا نگاهم روشن ، خواستم از خود بگذرم ، تا به او رسيدن را تجربه كرده باشم ! چه شد كه نفهميدم از همه چيز گذشتم بى آنكه خود خواسته باشم . به هر حال اين منم ، زيادى ، زيادتر از مهربانى خسته با جانى بريده


:: برچسب‌ها: زيادى , ziadi ,

|

امتیاز مطلب : 8

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2