همسفر

پیدا شده در انتهای برگ از جا مانده ی سرگذشت کجایی غمخوار روز های بچگی ؟ آب سرد بر روی صورت خیس مثل اشک روزهای درد آخ که گریه یادم نیست . کجایی درد دلم ؟ امشب باز به رسم یه وبلاگ نویس باز به وبلاگ خالیم سری زدم به امید مطلبی تازه . از کجا میشه نوشت ؟ از چی بنویسم که تکرار درد و غم نباشه ؟ از کی بنویسم که هر زمان به هر کی فکر میکنم یه جور درد و واسم خاطره نیاشه ؟ از خودم ! خودم که کوه دردم . ولی نه ! من محمد فامیلیم بمونه به حساب غربت سن و سال 30 ، اگه اینجام واسه دل خودمه ،باقی چیزا شخصی . و اما بعد . . . . مینویسم متن دلمو با هر چی آهنگ غمگینه . بیشتر متن های این وبلاگ واسه همینه که غمگینه . دوست داشتم از نوشته هام راضی بودم ولی این نوشنه ها مثل خط خطی کردن دفتر مشق یه بچه است که یادش رفته مشق فرداش رو آماده کنه . خوب اینم یه جورشه بازم مرسی

|

امتیاز مطلب : 5

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1