دست دراز ميكنم ، به سوى دوردست ترين عشق ، از ميان تك تك اين محبتها يكى را انتخاب ميكنم ، با اينكه درد بسيار دارد ولى محبتش به همه دنياى كوچكم مى ارزد ، سخت ولى مهربان ، گريان ولى بيكس ، بريده اما پر اميد ، شاهد از غيب كجاست ، هم درد روزگار عشقهاى توخاليم ، هراسان و نالان ، در به دره كوچه هاى تنهايى باز به در خانه عشق رسيدم ، تنها ولى پر اميد بر در خانه عشق كوبيدم ، صدايش زدم ، پاسخى نشنيدم ، از اين درب نيز ميگذرم به اميد فردايى بهتر ، به اميد چراغى روشن كه در دست بگيرم ،
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2